PRAKTIJKVOORBEELDEN VAN REÏNTEGRATIE

Afrika

Uganda

In deze video vertelt Maureen Orogot, een maatschappelijk werkster van de Child’s i Foundation in Uganda, de voortgang die haar organisatie maakt om van residentiële zorg voor baby's en peuters te transformeren naar alternatieve zorg: professionele pleegzorg. Child’s i Foundation gelooft dat alle kinderen in gezinnen thuishoren, niet in kinderhuizen. De families van (verlaten) kinderen worden opgezocht, en kinderen worden gereïntegreerd in hun eigen gemeenschappen en gezinnen. De organisatie zoekt adoptiegezinnen voor kinderen die niet terug kunnen naar hun familie. Het team aan maatschappelijk werkers heeft ook crisispleegopvang opgezet om schade voor jonge kinderen te beperken die zij kunnen oplopen in residentiële opvang. De pleegouders worden getraind en ondersteund door de maatschappelijk werkers. De kinderen blijven in beeld bij de organisatie.

Rwanda

Centrum Cecydar helpt straatkinderen in Kigali aan een gezin

Straatkinderen in Kigali komen uit zeer arme en gebroken gezinnen. Veel kinderen komen terecht in de criminaliteit, komen in aanraking met drugs of worden seksueel misbruikt. De straatwerkers van Cecydar zoeken de kinderen op en proberen hun vertrouwen te winnen. Na een tijd van contact en voorbereiding worden de kinderen – uit vrije wil – in het centrum opgenomen. Daar wordt gezorgd voor goede voeding en hygiëne, er wordt onderwijs gegeven en in veel gevallen psychologische begeleiding. Ook kunnen ze deelnemen aan het gebeds- en kerkelijk leven dat het centrum biedt. Om de financiële zelfstandigheid van Cecydar te kunnen vergroten beschikt het centrum over een stuk landbouwgrond. Met de opbrengst vanuit de landbouw kunnen de straatkinderen gevoed worden. Een gedeelte van de producten (eieren, tomaten) kunnen ook op de lokale markt verkocht worden. Bovendien voorziet dit deel van het project in werk voor arbeidskrachten uit de directe omgeving.

Maatschappelijk werkers zoeken waar mogelijk de gezinnen van herkomst op en proberen uit te zoeken welke hulp er nodig is om een kind weer terug te plaatsen in een gezin. Zo kan bijvoorbeeld met een microkrediet een gezin van inkomsten voorzien. Andere kinderen worden opgevangen door pleegouders. Het streven is dat de kinderen niet langer dan drie tot zes maanden in het centrum verblijven en dan weer in een gezin geplaatst worden. Geregeld bezoeken medewerkers van Cecydar de kinderen na terugplaatsing om te zien of alles goed gaat.

Zie de website van Fidesco, de ondersteunende organisatie van Cecydar

Kenia

Foundation PIP begeleidt straatkinderen met psychosociale trainingen

De Foundation PIP (Puppet Interview Programme) geeft al ruim 6 jaar trainingen op psychosociaal gebied aan hulpverleners en leerkrachten in Kenia om hun expertise te vergroten op het gebied van de begeleiding van kansarme (straat) kinderen en hun gezinnen. De begeleiding richt zich op alle betrokken partijen waaraan het kind verbonden is, zoals gezin, familie, school, en sociale gemeenschap (vrienden, kerk, buurtgemeenschap). Dankzij het kindvriendelijke hulpmiddel, duplo poppetjes die mensen vertegenwoordigen, kan het kind niet alleen zijn levensverhaal vertellen, maar wordt door de gemaakte opstelling ook zichtbaar waar de problemen en conflicten liggen, de gebeurtenissen die de levensloop van het kind hebben beïnvloed, de onderlinge relatiepatronen en de hulpbronnen.

PIP is een pilot gestart met de getrainde hulpverleners om het re-integratie proces terug naar huis van 5 kinderen in de leeftijd van 8 -16 jaar te superviseren. Deze weg naar huis kan lang zijn en de stappen die ondernomen dienen te worden zijn, in de eerste plaats, op het kind zelf gericht. Met behulp van de PIP methodiek wordt helder wat er moet gebeuren om de complexe problematiek van het kind in kaart te brengen en om duidelijk te krijgen wat het kind zelf nodig heeft zijn om zijn problemen aan te pakken. Vervolgens wordt er een ‘pre home visit’ uitgevoerd om de familie te betrekken bij het zoeken naar oplossingen voor de problemen, die hebben gemaakt dat het kind niet langer thuis kon of wilde blijven. Wanneer besloten wordt om het kind terug te plaatsen, vraagt dit van beide partijen veel tijd en een intensieve en langdurige begeleiding. De hulpverlener gaat, waar nodig, ook gesprekken aan met andere betrokken partijen zoals de school en de buurt.

Zie de website www.foundation-pip.org

Azië

India

Opvang van straatkinderen en de weg terug naar huis

Sociaal werkers van Navajeevan maken contact met kinderen zonder thuis door hen te zoeken op stations en andere verzamelplaatsen van straatkinderen. Als een kind dat wil, gaat het naar een opvanghuis waar het de basisbehoeften krijgt. Door middel van counseling praten sociaal werkers met het kind waarom het kind op straat leeft. Ook kijken zij of het kind terug naar huis wil en kan. Dit proces kan van enkele dagen tot vele jaren duren. Als het kind naar huis wil, praten sociaal werkers met de ouders.

Wanneer een kind terugkeert naar huis, vertellen de sociaal werkers over de Child Line. Ouders kunnen de Child Line bellen als er een kind in nood is of vermist wordt. Ouders moeten een verklaring tekenen dat zij goed voor hun kind zullen zorgen. De sociaal werkers informeren de lokale overheid en de politie dat het kind niet langer vermist is. Ook hen wordt verteld over het bestaan en het werk van Child Line en Navajeevan en de mogelijkheid daar contact mee te zoeken. Eventueel wordt de media nog ingeschakeld om zo een nog een groter publiek te bereiken en bewust te maken.

Na een maand belt Navajeevan nog eens op om te vragen hoe het kind en zijn familie te vragen hoe het gaat. En de verkregen contactgegevens kunnen ook nog van pas komen wanneer medewerkers van Navajeevan een kind uit hetzelfde dorp of dezelfde omgeving in Vijayawada treffen.

Zie de website www.njbb.org en de website van de Nederlandse ondersteunende Stichting Vrienden van Navajeevan

Cambodja

Anjali House creëert kansen voor jongeren

Anjali House is een lokale organisatie die kansarme kinderen en jongeren steunt door middel van onderwijs, gezondheidszorg en creativiteit. De kinderen en jongeren in het programma variëren in leeftijd van 5 tot 21 jaar en komen uit achtergestelde buurten van Siem Reap, waar sociale problemen zoals huiselijk geweld, verslavingen en seksueel misbruik aan de orde van de dag zijn. Alle kinderen gaan naar een lokale staatsschool die in Cambodja voor slechts een halve dag onderwijs aanbiedt. Daarnaast biedt Anjali House deze kinderen een positieve omgeving waarin zij de rest van de dag kunnen doorbrengen, kunnen spelen en weer kind kunnen zijn.

Jongeren vanaf 16 jaar oud die het Anjali centrum dagelijks bezoeken volgen een speciaal ontworpen programma, dat bestaat uit lessen in sociale vaardigheden, loopbaan oriëntatie, Engels en computervaardigheden. Tijdens sociale vaardigheden worden belangrijke onderwerpen als vriendschap, conflictoplossing en respect behandeld. De loopbaanoriëntatie klassen worden gebruikt om de jongeren aan te moedigen na te denken over de toekomst, mogelijke carrière opties te onderzoeken en te begrijpen wat het betekent om te werken. Naast de lessen bestaat de loopbaan oriëntatie uit het bezoeken van bedrijven in de eigen omgeving en het opdoen van werkervaring in een door henzelf gekozen werkveld. De jongeren die het programma hebben afgerond en zelfstandig verdergaan, fungeren als rolmodellen voor hun familie, vrienden en andere mensen in de omgeving.

Zie de website van Anjali House en van Friends of Anjali