In april 2020 promoveerde Rodney Westerlaken (https://www.westerlakenfoundation.org/) op zijn kwalitatieve onderzoek naar de percepties op het achterlaten van kinderen in tehuizen op Bali na de bomaanslagen in 2002 en 2005. Hij interviewde daarvoor 50 kinderen die wonen in tehuizen in Denpasar city en ouders/verzorgers van 16 van deze kinderen. Zijn proefschrift van 400 pagina’s vatte hij samen in een compacter verslag van 80 pagina’s om bewustzijn te creëren in de werkwijzen, verwachtingen en juridische status van deze tehuizen (de zgn. Child Welfare Institutions) en om een indruk te geven van het leven van de kinderen in deze tehuizen. Hij laat zien dat ouders en verzorgers een korte termijn visie hebben bij het laten opnemen van het kind in een tehuis. Ze doen dat omdat hun inkomen lager is geworden, met name na de tweede bomaanslag en geen geld meer hebben voor schoolbijdragen, schooluniform, boeken, en andere dagelijkse kosten als eten en kleding. Hij toont aan dat het leven in de tehuizen vaak emotionele en psychologische stress veroorzaakt bij de kinderen en beschrijft ook diverse casussen van psychologisch en fysiek misbruik binnen deze instellingen.
De samenvatting van zijn proefschrift is hier (https://www.westerlakenfoundation.org/post/research-report-by-founder-westerlaken-foundation-about-orphanages-in-denpasar-online) te downloaden.