Handboek voor kinship care in Myanmar
ingevoerd op 16-5-2014
Save the Children heeft een nieuw handboek ontwikkeld op het gebied van opvang van kinderen door verwanten voor NGO medewerkers, Community Child Protection Groups (CPGs) en de lokale vrijwilligers in de dorpen en gemeenschappen in Myanmar.
Het handboek benadrukt dat de bredere familie in Myanmar historisch en traditioneel gezien altijd zelf gezorgd heeft voor kinderen die wees zijn geworden of op andere manieren kwetsbaar zijn. Veel kinderen groeien op bij grootouders, broers of zussen, ooms en tantes als ouders naar andere gebieden trekken voor werk. De grootste deel van deze opvangsystemen zijn informeel en zijn door de ouders of binnen de familie zelf geregeld. In de meeste gevallen betekent het ook niet dat kinderen van het ene gezin naar het andere verhuizen omdat gezinnen in Myanmar over het algemeen niet beperkt zijn tot het nucleaire gezin.
Het handboek laat de voordelen zien van deze vormen van zorg, maar ook enkele mogelijke risico’s die ermee verbonden zijn. Het gaat in op het scala aan vormen van steun die het gezin en de kinderen zouden kunnen helpen, met een specifieke focus op het minimaliseren van het risico dat de pleegkinderen ongelijk behandeld worden binnen het gezin. In de ondersteuning is een centrale rol weggelegd voor de zogenaamde Child Protection Groups (CPGs) in de gemeenschap in het identificeren van de behoeften voor ondersteuning en mogelijke problemen.
Het handboek zet een ”Support and Supervision Framework” neer dat kan helpen bij het identificeren van hoeveel er nodig is voor de ondersteuning van en toezicht op de families. Ook is er een ”9 Steps Process for Supporting Kinship Care” ontwikkeld.
Download het handboek (https://www.crin.org/docs/kinship_care_handbook_myanmar_final.pdf)
Het handboek benadrukt dat de bredere familie in Myanmar historisch en traditioneel gezien altijd zelf gezorgd heeft voor kinderen die wees zijn geworden of op andere manieren kwetsbaar zijn. Veel kinderen groeien op bij grootouders, broers of zussen, ooms en tantes als ouders naar andere gebieden trekken voor werk. De grootste deel van deze opvangsystemen zijn informeel en zijn door de ouders of binnen de familie zelf geregeld. In de meeste gevallen betekent het ook niet dat kinderen van het ene gezin naar het andere verhuizen omdat gezinnen in Myanmar over het algemeen niet beperkt zijn tot het nucleaire gezin.
Het handboek laat de voordelen zien van deze vormen van zorg, maar ook enkele mogelijke risico’s die ermee verbonden zijn. Het gaat in op het scala aan vormen van steun die het gezin en de kinderen zouden kunnen helpen, met een specifieke focus op het minimaliseren van het risico dat de pleegkinderen ongelijk behandeld worden binnen het gezin. In de ondersteuning is een centrale rol weggelegd voor de zogenaamde Child Protection Groups (CPGs) in de gemeenschap in het identificeren van de behoeften voor ondersteuning en mogelijke problemen.
Het handboek zet een ”Support and Supervision Framework” neer dat kan helpen bij het identificeren van hoeveel er nodig is voor de ondersteuning van en toezicht op de families. Ook is er een ”9 Steps Process for Supporting Kinship Care” ontwikkeld.
Download het handboek (https://www.crin.org/docs/kinship_care_handbook_myanmar_final.pdf)
